Historia altówki
Nazwa altówki pochodzi od włoskiego viola. Nie wiadomo kiedy dokładnie altówka się pojawiła,
ale najstarszy zachowany egzemplarz pochodzi z 1580 roku i został on
wykonany przez P. Canettiego. Instrument ten należy do rodziny
instrumentów strunowych smyczkowych. Jest nieco większa od skrzypiec, posiada miękką, łagodną i głęboką barwę brzmienia,
jednocześnie mniej jaskrawą niż skrzypcowa. Jej cztery struny są
strojone o kwintę niżej niż w skrzypcach: c, g, d1, a1.
Altówka rzadziej jest używana jako instrument solowy, przede wszystkim
wchodzi ona w skład zespołów kameralnych oraz orkiestry symfonicznej.
Przez bardzo długi czas służyła ona niemal wyłącznie za instrument
pomocniczy w muzyce orkiestrowej i kameralnej. Dopiero kiedy zwróciła
uwagę swoją unikalną jakością tonu oraz niskim, niemal nosowym,
tajemniczym brzemieniem, zaczęto ją wykorzystywać również jako instrument
solowy. Pod koniec XVIII wieku muzycy zaczęli doceniać charakterystyczne
piękno tego brzmienia. Altówka zaczęła stopniowo
nabierać coraz większego znaczenia.
Budowa altówki
Pudło rezonansowe składa się z górnej i dolnej
płyty, które są połączone ze sobą boczkami. Po bokach pudła są wycięcia w
kształcie litery "C". W górnej płycie znajdują się otwory rezonansowe w
kształcie litery "f". W pudle rezonansowym znajduje się drewniany kołek
zwany duszą. Do pudła rezonansowego przymocowany jest szyjka na której
znajduje się gryf. Całość zakończona jest
główką w kształcie
ślimaka. Struny podparte
są na mostku. Napinane są za pomocą kołków. Strunnica
wykonana z hebanu służy do zaczepiania o nią strun. W miejsce zaczepu
strun można też umieścić śrubki służące dostrajaniu. Smyczek - składa się z
drzewca, szpica, włosia, żabki i śrubki do naprężania i rozluźniania
włosia. Jest on nieco krótszy i cięższy od smyczka skrzypcowego. Włosie
smyczka smaruje się kalafonią by zapobiec ślizganiu się go po strunach.
Technika gry na altówce
Technika gry na altówce jest taka sama jak na skrzypcach. Altowiolista
gra z nieco większym oparciem. Smyczek jest nieco dłuższy i nieco
cięższy niż w skrzypcach.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz